چرا دانشگاه و مدرسه نمیتواند جواب نیاز های ما را بدهد؟ قسمت دوم

در ادامه بحث رفتن به دانشگاه به این نتیجه رسیدیم که ،اهمیت معیار ها و ارزش ها بسیار زیاد است. به طوری که میتوان گفت که به طور غیرمستقیم نتایج زندگی مارا تعیین میکنند.

ما لباسی میپوشیم که براساس معیار های ما باشد. حرف هایمان را بر اساس ارزش هایمان میگوییم. و از همه مهمتر اهدافی را انتخاب میکنیم که با ارزش های ما در تناسب باشد. پس این موضوع به قدری اهمیت دارد که باید خیلی زود در راه اصلاح آن قدم بردارید.

در بحث تحصیل و دانشگاه ، در بخش قبل به این نتیجه رسیدیم که افراد تصمیمات اشتباهی در این راه میگیرند بنابراین موفقیت در یک راه اشتباه، چیزی جز شکست برای آن ها ندارد!

شما میتوانید با شناخت این سه معیار غلط و اصلاح آن به نسخه مفید و با ارزش آن، موفقیتی که از آن شماست به دست آورید. نه موفقیتی که جامعه از شما میخواهد!

اگر دلیل شما برای رفتن به دانشگاه و ادامه تحصیل ، موارد پایین است، توصیه میکنم از همین الان به فکر تغییر در نگرش و افکار خود باشید، چرا که این موضوع مربوط به صرف وقت و انرژی زیادی است که اگر در راستای هدفی غلط باشد ، افسوس و حسرت به همراه می آورد. حتی در بهترین حالت اگر شما در یک دانشگاه خوب و در رشته ای باکلاس! فارغ التحصیل شوید به چیزی رسیده اید که برای شما نیست چون چرایی مناسبی برای آن نداشته اید!

• کسب مدرک

مدرک گرایی موضوعی است که متاسفانه چندین سال ، در بین افراد در همه قشر ها نهادینه شده است. موضوع این است : بزرگترین مدرک شما برای پیدا کردن شغل و موفقیت در آن ، مقدار تخصصی است که در آن دارید. 

من هر کاری می‌کنم، برای وسعت دادن دامنۀ فهم و شعور خودم می‌کنم. من هرگز برای گرفتن دیپلم یا لیسانس درس نمی‌خوانم، بلکه منظورم این است که با وسعت دادن دامنۀ معلوماتم بتوانم کار موردعلاقۀ خودم را -که شعر است- دنبال و موفق بشوم.

فروغ فرحزاد: شاعر

در سال های کنونی کسب و کار ، مدارک تحصیلی اهمیت خود را از دست داده اند. در این بین افراد به دو قسمت تقسیم میشوند. عده ای جاه طلب، هدف خود را بر کارفرما بودن و کارآفرینی کردن معطوف کرده اند که باید بگویم برای این گروه مدرک دانشگاهی هیچ جایگاهی ندارد. فقط و فقط فن و مهارت است که ارزش دارد.

در مورد گروه دوم که اکثرا از کارمندان تشکیل شده است هم نشانه هایی دیده میشود که شرکت ها و سازمان، بیشتر به رزومه و مهارت فرد تمرکز دارند تا صرفا مدرک تحصیلی شخص.

بهترین و واقعی ترین مدرک شما برای اثبات تخصصتان، مهارت و پشتکارتان در شغل و تخصصی است که دارید. حتی در حال حاضر اکثر کسب و کار های بزرگ داخلی و خارجی اغلب تمرکز خود را بر استخدام افرادی میگذارند که مهارت و تخصص کافی داشته باشد حتی اگر فاقد تحصیلات دانشگاهی باشند.

• فرار کردن از دغدغه ها و مشکلات

این مورد در سال های اخیر در بین جوانان به خصوص پسران شایع شده است. مواردی مثل سربازی ، که اکثر پسران برای فرار از آن یا بهتر ، به تعویق انداختن آن ، دانشگاه را سنگری برای خود قرار میدهند.

مشکل این جاست که این کار نه تنها باعث حل مشکل نمیشود، بلکه باعث اتلاف چندین سال از بهترین سال های زندگی افراد میشود.

حتی در دختران نیز اغلب به خاطر فشار های اجتماعی و خانوادگی ، این اتفاق می افتد.

روحیه ضعیف این افراد باعث شده تا در همان سنین جوانی به جای حل مشکلات و دغدغه هایی مثل سربازی یا فشارهای خانوادگی ، از آن فرار کنند.

• کسب رضایت دیگران: مهمترین عامل

رسیدیم به مهمترین معیار افراد برای رفتن به دانشگاه. میتوان گفت که دو مورد بالا نیز به نحوی از تلاش برای رضایت دیگران نشأت میگیرند. چرا ما این مورد را به عنوان معیاری غلط برای دانشگاه رفتن قرار دادیم؟ مگر کسب رضایت دیگران اشکالی دارد؟

حقیقت سختی که به احتمال زیاد شما هم از آن آگاه هستید این است که نمیتوان همه را خشنود کرد. زیرا استاندارد و آرمان همه افراد شبیه به هم نیست و به احتمال زیاد موردی که برای شما به قیمت مرگ و زندگی است شاید برای دیگری هیچ ارزشی نداشته باشد.پس تلاش برای کسب رضایت دیگران بیهوده است زیرا هیچوقت این اتفاق نخواهد افتاد!

هر انسانی در زندگی هر از چندگاهی به یک دوراهی میرسد. دوراهی بین خود و دیگران. اکثریت افراد در این مواقع راه دیگران را میروند. ولی سوال مهم این است که آیا واقعا ما نتیجه ای را میخواهیم که دیگران در حال حاضر به آن رسیده اند؟ یا حداقل در راه رسیدن به آن هستند؟

تجربه و تحقیق ثابت کرده است که ما انسان موجوداتی قدرتمند در تصمیم گیری هستیم . ما میتوانیم تجزیه و تحلیل کنیم، تفکر کنیم، احتمالات را بسنجیم و راهی را انتخاب کنیم که سود بیشتری برایمان دارد. اما زمانی اتفاقی می افتد که پرده ای تاریک از ترس و باور های محدود کننده جلوی این توانایی را میگیرد. ترس از همرنگ جماعت نبودن، ترس از شکست، ترس از ترد شدن و….

تحصیلات دانشگاهی باید سنجیده باشد. سنجش این که :

• آیا روحیه من با فضای درس و تکالیف و … سازگار است؟
• آیا من به این رشته علاقه دارم؟
• آیا استعدادی در این زمینه دارم؟
• آیا با ادامه تحصیل میتوانم توانایی ها خود را بهبود ببخشم؟

اما در این روزها برای سنجش تحصیل این سوال ها پرسیده میشود:

• آیا این رشته درآمد دارد؟
• آیا با مدرک این رشته میتوانم چشم دختر خاله و پسر خاله را از جا درآورم؟
• آیا خانواده ام با این رشته موافق هستند؟

معیار و ارزش های افراد ، همین جا مشخص میشود و نتایج حال حاضر نیز این نکته را تایید میکند.

پیام این مقاله دو قسمتی این است که دانشگاه برویم: با دلایل ارزشمند و دانشگاه نرویم: با دلایل ارزشمند.دلایلی  که ناشی از ترس از شکست یا ترس اجتماعی یا حتی ترس اقتصادی نباشد! بلکه ناشی از حس درونی و انگیزه های شخصی باشد. دلایلی که موفقیت را ارزشمنده میسازند و به اهداف شخصی معنا میبخشند.

شما هیچوقت نمیتوانید شخصی را که دانشگاه میرود تا مهارت لازم برای موفقیت در تخصص مورد علاقه اش را دریافت کند را، با شخصی مقایسه کنید که دانشگاه میرود چون برای. حتی اگر نقطه پایان هر دو فرد یکی باشد، نتایج بدست آمده متفاوت خواهد بود چرا که انگیزه و چرایی افراد متفاوت بوده است!

قسمت اول

این مطالب نیز برای مطالعه توصیه میشود:

• دو راه سریع برای پیدا کردن شغل مورد علاقه
• عادت های بدتان را با این روش ها منفجر کنید!